We slapen om-en-om tussen 20u ’s avonds en 11u ’s morgens. Ik ben net begonnen aan mijn tweede nachtshift en zoom uit op de plotter, de ‘computer’ waarop we de zeekaart beschikbaar hebben. Dat we nu ter hoogte van de Westelijke Sahara varen blijft toch wel een onwerkelijk gevoel....
Even bekruipt ons het gevoel dat er onverwacht toch iets kan breken en dat ons avontuur vroegtijdig zou kunnen eindigen. Na 24 uur tintelen onze gezouten handen na een krachtige high five, we zijn in de haven!...
De tocht door het Nauw van Calais nadert perfectie. We kunnen varen onder Spinaker (Guus blij), het is zonnig en strakblauw (Karin blij) én we hebben de stroming zoveel mogelijk mee, iedereen blij...
Geen vuiltje aan de lucht zou je denken. Totdat ik opeens een paar gefundeerde vloeken van binnen hoor komen. Er blijkt geen vuiltje aan de lucht, maar wel onder de vloer...
Gisteren zijn we met stille trom vertrokken uit De Blocq van Kuffeler en aangekomen in de Amsterdam Marina. Na drukke maanden van voorbereiding verlieten we op 12 juni rond 11.30u Synergie’s thuishaven. Langs het Vuurtoreneiland, via de Oranje sluizen voeren we over het IJ Amsterdam binnen. Het voelt als thuiskomen...